göz/lem...

Hicbirsey gorduklerime, izlediklerime oykunmek kadar zevk vermez oldu. Cevremde olan bitene taniklik edip, insanlarin hayatlarini an'da gorduklerimle betimleyerek hikayeler uydurup onlarin hayatlarina oykunerek yasamaya basladim...

Kadinlar ve erkekler ve cocuklar....

Kendi hayatimda eksikligini hissettiklerimi baska hayatlarda izledikce icimde hem garip bir huzun hem de huzur ayni anda peydahlaniyor. Huzun oykunmeden kaynaklaniyor, huzur ise gorebilmekten oturu... Bir fotografi ceker gibi.... Bir tabloya bakar gibi... O an'in icinde eriyerek kayboluyorum...